Aan God die eer – die hart van aanbidding

👤 Wilmi Wheeler

God is die Skepper van die wêreld. God is ons Versorger en Vriend, die Almagtige, Alomteenwoordige God wat ons in genade kies en onvoorwaardelik liefhet. God kom wys vir ons deur Jesus hoe God se koningskap op aarde lyk. God is steeds betrokke in mense se lewens en in God se skepping deur die werking van die Heilige Gees.

Ons lewensdoel is om aan God die eer te gee deur alles wat ons is, dink, doen en sê. Aanbidding beteken om God al die eer te gee deur hoe ons daaglikse lewe en in die manier waarop ons God se koninkryk uitleef en vestig.

God roep ons om die wêreld te help genees, en God se vrede en geregtigheid op aarde te bring.

ONS GLO: Dink, doen en bid verder oor hierdie onderwerp

Delf Dieper: Soli Deo Gloria – Ons gee aan God die eer
— Robert Vosloo

Soli Deo gloria is ‘n Latynse frase wat “aan God alleen die eer” beteken. In die gereformeerde tradisie gebruik mense dikwels hierdie woorde saam met die ander “solas” (of solae): sola Scriptura (deur die Skrif alleen), sola fide (deur die geloof alleen), sola gratia (uit genade alleen) en solus Christus (deur Christus alleen). Die uitdrukking soli Deo gloria word dikwels as die gedagte beskou wat al die ander solas saambind en die regte fokus en gerigtheid gee.

In die Chistelike lewe gaan dit daarom nie oor óns eie eer nie, maar oor God se eer en heerlikheid. Ons leef vanuit die getuienis van die Bybel dat ons alleen uit genade deur die geloof in Jesus Christus gered word – daarom aan God die eer, al die eer alleen. Hierdie radikale gerigtheid op die eer van God is wat die uitdrukking soli Deo gloria, aan God die eer, sy diepste betekenis en krag gee.

Die bekende komponis Johann Sebastian Bach (gebore 1685 en veral bekend vir sy Matteus en Johannes passies) het die letters S.D.G. (soli Deo gloria) tot sy komposies toegevoeg. Dit gee ‘n aanduiding hoe Hy oor sy werk gedink het. Deur die eeue sou gelowiges deur dié frase, aan God die eer, uitdrukking gee aan hulle dankbare oortuiging dat hulle al hulle gawes en talente uit God se hand ontvang het en daarom God met toewyding deur hulle lewens en dade wil eer.

Telkens lees ons in die Bybel die oproep om aan God die eer te gee omdat die heerlikheid aan Hom behoort. Dink maar aan aan die woorde uit Romeine 11:36: “Uit Hom en deur Hom en tot Hom is alle dinge. Aan hom behoort die heerlikheid tot in alle ewigheid.” Of in die woorde van 1 Petrus 4:11: “So moet julle God in alles verheerlik deur Jesus Christus, aan wie die heerlikheid en die krag behoort tot in alle ewigheid”!”

Die gedagte dat die eer en heerlikheid aan God behoort loop soos ‘n goue draad deur die hele Bybel. Dit is belangrik om te besef dat ons as mense nie die misterie en grootheid van God se heerlikheid kan deurskou of volledig begryp nie. Maar ons kan wel vashou aan die gedagte dat God iets van sy heerlikheid bekend maak.

Hoe doen God dit? God vertoon sy heerlikheid ondermeer deur die skepping, wat die 16de eeuse kerkhervormer Johannes Calvyn as “die teater van God se glorie” beskryf het. Ons sien ook iets van God se heerlikheid as ons na mense kyk. Mense – álle mense – is na die beeld van God geskep en besit daarom inherente waardigheid en skoonheid.

God openbaar bowenal sy heerlikheid in die persoon van Jesus Christus, in sy menswording, lyding, kruisiging, opstanding en lewende teenwoordigheid. By sy geboorte het die engele daarom gesing: “Ere aan God in die hoogste hemel, en vrede op aarde vir die mense in wie Hy ‘n welbehae het” (Lukas 2:13-14).

As ons aan God die eer bring, sê ons daarmee dat die eer nie vir ons toekom nie, maar aan God alleen behoort. Dit sal egter ‘n misverstand wees om te dink dat hierdie God ‘n God is wie se eer van die welwees van mense en die skepping losgemaak kan word.

Nee, hierdie God wat ryk in heerlikheid is, is die God wat mense en die res van die skepping lief het, wat juis sigself verheerlik deur deur die mens en die skepping met eer te kroon. Daarom vergesel hierdie God mense met sy reddende en helpende teenwoordigheid (soos die wolk- en vuurkolom waarvan ons in die Ou Testament lees). Hierdie God bevry mense van onderdrukking en red hulle uit nood.

Hierdie God is die God wat in Christus mense en die hele skepping heelmaak en vernuwe. Dit is juis in die vernedering en kruis van Christus – soos Maarten Luther dikwels beklemtoon het – dat ons by uitstek iets van die vreemde heerlikheid van God herken, die God wat ‘n God vir ons is.

As ons die uitdrukking soli Deo gloria gebruik, dan kan dit as teken van ons toewyding aan God gesien word. Maar dan moet ons raaksien dat hierdie toewyding ontspring uit dankbaarheid vir wat God vir ons in Christus en uit genade gedoen het. Dan verstaan ons dat ons hoogste lewensdoel daarin geleë is om dié God te eer, en dat om God te eer ten diepste met vreugde saamhang.

‘n Teks uit die 17de eeu, die Westminster Shorter Catechism, verwoord iets van hierdie gedagte wanneer dit as antwoord op die vraag wat die hoogste doel van die mens se lewe is, soos volg antwoord: “The chief end of human beings is to glorify God, and enjoy Him forever.”

Aan God die eer!